کد مطلب:42767
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:21
چرا انسان با اين كه پوچي ظواهر فريبنده اين جهان را مي داند ، تحت تأثير آنها قرار مي گيرد ؟
خداوند براي برپاداشتن زندگي اين جهان ، و فراهم آوردن صحنه امتحان و آزمايش براي انسان جهت بذل به كمالات روحي ، وي را واجد يك سلسله غرايز - كه نياز او است- كرده و تمايلات است . انسان براي اين كه تحت تأثير اين مظاهر زندگي ، عليرغم آگاهي از پوچي آنها قرار نگيرد ، محتاج به خود سازي و مجاهده است ، و تنها آرزوي اين كه تحت تأثير آنها قرار نگيرد ، انسان را نيرومند و پيروز نمي سازد . اين كه جهاد با نفس . جهاد اكبر معرفي شده ، رمزش همين است ؛ زيرا اين خواست ها از درون انسان سرچشمه مي گيرد و اگر انسان بخواهد از آن ها فاصله بگيرد يا آنها را تعديل كند ، بايد با خودسازي ، تقوا ، تسلط بر نفس و تسلط برخواسته ها باشد كه اين كار جز با تزكيه و تهذيب نفس ميسر نيست .
پس بعد از آگاهي و شناخت ، بايد ايمان و عشق و تمرين و توسل را ضميمه نمود . پس تنها دانش كافي نيست . به همين دليل گفته اند ممكن است عالم به علم خويش عمل نكند ، اما عاشق دنبال عشق و علاقه خويش مي رود . بايد با مقايسه آنچه ظواهر فريبنده مي دهند با آنچه واقعيت امر و روح و نوري كه با اطاعت خداوند عطا مي شود ، به ايمان يقين برتري دست يافت كه ظواهر را تحت الشعاع خود قرار دهد . و اين همه ، محتاج تزكيه ، تعليم و تذكر است . كتابهاي تربيتي ، ديني و خودسازي مسير را نشان داده اند .
كتب اخلاق بايد مطالعه شوند و همراه با تفكر ، انديشه ، عبرت اندوزي و تمرين به نيكي ها اين راه نه چندان آسان را طي كنيم .
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.